Narcotica

Wanneer narcotica worden aangetroffen bij controles binnen wedstrijdverband, is dit een dopingpraktijk. In de sport worden de narcotica vooral bij blessures gebruikt vanwege het pijnstillend effect. Het gebruik kan onder andere leiden tot klachten zoals slaperigheid, te lage bloeddruk en misselijkheid. Wanneer er met een blessure die met narcotica verdoofd is, wordt doorgesport kan de blessure verergeren.

De meeste narcotica vallen onder de groep opioïden. Deze stoffen worden gewonnen uit de zaden van de papaver. Het meest bekende voorbeeld is morfine, dat geldt als het prototype van deze groep geneesmiddelen. Andere bekende stoffen zijn: heroïne en methadon. Uit de zaadbol van de papaver wordt maanzaad gewonnen. Deze kleine zwarte zaadjes bevatten kleine hoeveelheden morfine en morfineachtige stoffen.

Door deze middelen te gebruiken kunnen sporters toch presteren wanneer ze bijvoorbeeld een blessure hebben. Het nadeel is dat de blessure kan verergeren, omdat de sporter doorgaat met belasting van het aangedane lichaamsdeel en zich geen tijd gunt voor het herstel. Meestal zijn de klachten van sporters echter voldoende te behandelen met minder hevige pijnstillers dan narcotica. Bovendien hebben ze bijwerkingen, zoals sufheid/slaperigheid, duizeligheid, evenwichtsstoornissen, te lage bloeddruk, vertraagde hartslag, misselijkheid, braken en een moeilijke ademhaling.

In januari 2005 werden in Frankrijk de wielrenner Laurent Roux en zijn broer Fabian als belangrijkste verdachten opgepakt, omdat zij betrokken waren bij handel in dopingproducten tussen België en Frankrijk. Er werd vooral gehandeld in de zogenaamde dopingcocktail ‘pot Belge’. Pot Belge bevat heroïne, cocaïne en amfetamine. Dit mengsel werd in de wielrennerij gebruikt om coureurs door zware trainingsperioden te “helpen”.