Aan een sporter die schuldig wordt bevonden aan een dopingpraktijk, zal de bevoegde dopingrechtbank een disciplinaire sanctie opleggen die bestaat uit een verbod om gedurende een bepaalde periode aan sportactiviteiten deel te nemen en/of het betalen van een administratieve geldboete en/of de betaling van de procedurekosten.

Indien bij een sporter de aanwezigheid of gebruik van een van volgende verboden stoffen of methoden wordt vastgesteld, betekent dit een onmiddellijke schorsing:

• anabole middelen;
• hormonen en aanverwante stoffen;
• agentia die een of meer myostatinefuncties veranderen;
• sommige stimulantia;
• bloeddoping;
• kunstmatige verhoging van de opname, het transport of de afgifte van zuurstof;
• bedrog of poging tot bedrog bij om het even welk onderdeel van de dopingcontrole;
• intraveneuze infusen;
• genetische doping;
• achtereenvogens afname, manipulatie en opnieuw toedienen van eender welke hoeveelheid volbloed in de bloedsomloop;
• ook bij weigering om een monster te laten afnemen en bij bezit van verboden stoffen en/of methoden volgt onmiddellijke schorsing.

Tijdens deze voorlopige schorsing mag de sporter aan geen enkele wedstrijd deelnemen die voorafgaat aan de definitieve uitspraak van het bevoegde disciplinair orgaan.

De sporter heeft wel recht op een hoorzitting waar hij kan vragen zijn voorlopig schorsing op te heffen.

Voor andere verboden stoffen of methoden geldt geen onmiddellijke schorsing.

Wie veroordeeld is tot uitsluiting van deelname aan sportaciviteiten, mag gedurende de periode van uitsluiting in geen enkele hoedanigheid aan een sportactiviteit deelnemen.  Niet als sporter, maar ook niet als organisator of medewerker.

"Sportactiviteit" is een ruim begrip dat zowel wedstrijden als trainingen in groep als recreatieve evenementen omvat.

Welke disciplinaire sanctie concreet zal opgelegd worden, hangt af van de volgende drie factoren:

• het feit of het de eerste, tweede of derde overtreding is;
• de soort dopingovertreding;
• de mate waarin de sporter er schuld aan heeft.

 

De ene dopingovertreding is immers de andere niet.

De Vlaamse en internationale regelgeving maakt met name een onderscheid tussen de volgende soorten overtredingen:

1. Gebruik, bezit of aanwezigheid verboden stof of methode
2. Weigering, ontwijking of (poging tot) bedrog bij monsterneming
3. Medeplichtigheid bij dopingpraktijken of (poging tot) handel in verboden stoffen of methoden
4. Overtreding van de vereisten inzake beschikbaarheid voor dopingcontroles bij wedstrijdverband ("whereabouts")

Aangezien de bestraffing van elitesporters de verantwoordelijkheid is van hun sportvereniging, die zelf een tuchtreglement met de toepasselijke sancties moet uitwerken, kunnen de sancties die worden opgelegd aan elitesporters in principe verschillen naargelang de sportvereniging waarbij zij aangesloten zijn.

Gezien elke sportvereniging de internationale regelgeving moet volgen, zou de periode van uitsluiting van sportactiviteit die voorzien wordt in de verschillende tuchtreglementen, echter dezelfde moeten zijn als degene voorzien in de Vlaamse en internationale regelgeving.